Terugblik op het 10 jarig bestaan

Op zondag 10 maart vierden wij ons 10-jarig bestaan in “De Schammert”. 

 

Wat was het een geweldig en vrolijk feest!

 

Vanaf de opbouw van de marktkraampjes tot aan de borrel door de nablijvers was het één positieve stroom aan reacties van de vele bezoekers.

 

Onze zorgcoöperatie is (alweer) op een bijzondere manier op de kaart gezet door alle kraampjes waarin de veelzijdigheid van onze activiteiten werd getoond.

 

Hieronder treffen jullie enkele van de vele foto's aan die zijn gemaakt, een filmpje met hoe gezellig en druk het was, en een interview met Piet Kuppens en Riet van den Broek over hun ervaringen met de zorgcoöperatie. 

 

De foto's

Het filmpje

Het interview

Helaas is niet alles van het interview goed te verstaan. Onder het filmpje staat daarom een zo trouw mogelijke weergave van wat verteld is. 

Zorgcoöperatie Graag gedaan heeft een mooie dag georganiseerd. Fijn dat ik jullie iets mag vragen.

Hoe zijn jullie ervaringen met de dingen die jullie al hebben meegemaakt?

 

Ja, die ervaringen zijn uitermate positief, moet ik zeggen. Het enige wat je hoopt is dat nog meer mensen het allemaal erg positief gaan vinden, want hoe meer mensen eraan meedoen hoe beter het is. 

Maar de ervaringen die we hebben, die zijn uitermate positief. Jazeker, absoluut, ook bij het begin, bij de start ervan, van allerlei dingen die ze gaan ontwikkelen en opzetten, met heel veel plezier. En ook de belangrijkheid ervan natuurlijk, voor Welzijn en Zorg.

 

Ja, dat is aan de orde van het dag en hoe ouder men wordt, hoe meer we ermee te maken krijgen natuurlijk. Juist die gaten die er vallen in de professionele zorg, die willen wij toch wel in Leende en omgeving oplossen. Daar hebben we al die vrijwilligers voor nodig. 

 

Omdat we  als ouderen met een hele grote groep zijn kunnen we het niet meer aan met professionele hulp, dus we zullen het ook veel met vrijwilligers moeten doen. En vooral het sociale element, dat bewijst hier eigenlijk Graaggedaan, dat mensen elkaar helpen en juist een steuntje geven. 

 

Eén van de moeilijkheden is dat sommige ouderen zelf niet begrijpen dat ze problemen gaan krijgen.

Dus hoe vind je nou die mensen en op welke manier kun je ze er van overtuigen dat ze eigenlijk niet moeten aarzelen om hulp te vragen. Ik denk dat Zorgcooperatie Graaggedaan een mooie kaart daarvoor heeft met vragen die je gesteld kunnen worden. Vragen die je ook aan jezelf kunt stellen, om te kijken hoe je netwerk eruit ziet. Maar ik denk ook dat wij bedoelen dat op het moment dat je het gaat aankaarten of door erover te praten, mensen wakker worden.

 

En dan zeg je in het begin: "Ja, maar dat heb ik allemaal niet nodig, ik ben te jong". Of je wilt zelf dingen aanpassen, dingen bijvoorbeeld die je zou willen in huis. Of als het gaat over een hulp die je nodig hebt, voor een keer je boodschapjes te halen of zo... "Oh daar ben ik nu nog veel te jong voor." En als je zegt: "Maar over een paar jaar, of stel dat je valt of er iets gebeurt. Het kan zo van het een op het andere moment heel anders zijn."  Dan zeggen ze: "Voor andere mensen, daar zou het goed voor zijn. Nee, nee, nee, niet voor mij. Totdat hè!!"

 

U bent ook bekend met de uitleen van spullen, bijvoorbeeld de rolstoel en dat soort dingen?

 

Ja, van vroeger vanuit de kruisvereniging natuurlijk al. Ik heb hier zelf 40 jaar in de thuiszorg gewerkt. 

Maar ik heb begrepen dat sommige mensen op het ogenblik denken van: "Waar zou je nu terecht kunnen?" Maar dat we hier terecht kunnen, er staat hier ook met een stand van de uitleen van zorgspullen, dat het nog steeds bestaat dat mensen die lid zijn daar gebruik van kunnen maken.

Ja zeker, ja. Ze weten wel dat de kruisvereniging opgeheven is, maar ze weten niet dat er een nieuwe vorm terug is.  Dat is ook iets om hier te vertellen dat eh, dat klopt. En als je de mensen ontmoet dan praat je er natuurlijk ook over hè. Vooral ook omdat het een onderwerp is wat je boeit. En kijkt hoe dat we daar met de hele gemeenschap mee om gaan. Dat is heel belangrijk. 

 

Ja, en het wordt weer mooi weer dus we willen met z'n allen naar buiten. We hebben de duofiets, die mensen kunnen lenen. 

 

Ja, de duofiets, de huiskamer waar je zo binnen kunt lopen en meer van die activiteiten. Zoals de klusssendienst, waar je van alles kunt laten repareren. Dan is het ook van belang dat de mensen die daar zitten, natuurlijk ook die signalen opvangen van: "Oh, daar zouden we een keer langs kunnen gaan, of daar." Dat is ook heel erg belangrijk. Het zit vaak in een heel klein hoekje en wat we kunnen bieden, dat hoeft maar heel weinig te zijn. 

 

Fijn, dat jullie zulke goede en leuke ervaringen hebben en dat we die met jullie hebben mogen delen.

 

Graag gedaan. Dankjewel Graag gedaan 

Ja, graag gedaan!

 

Oh ja, ik had nóg een vraag aan jullie: de welzijnsconsulent, hebben jullie daar ervaringen mee? 

 

Ja daar hebben we wel ervaring mee. In die zin, kijk per dorp is het anders. Hier in leende hebben we een welzijnsconsulente. In andere dorpen zie je dat ze er een een zorgcoördinator van maken. En zo hebben we allemaal iets anders, maar het is zó van belang dat deze persoon er is en alle signalen opvangt.

En er zijn natuurlijk ook mensen in de wijk en de straten. Want, zeg ik, het dorp op zich is veel te groot om het alleen af te kunnen, je hebt signalen nodig vanuit anderen. Daarvoor is het heel belangrijk dat men signalen opvangt en er zo daadwerkelijk iets mee kan doen. 

 

Het is niet zo dat alleen de welzijnsconsulent de boer op moet om te gaan kijken van waar is het.

Maar dat we als gemeenschap bij de  welzijnsconsulent aangeven waar je nog kunt gaan kijken.

Dat de eigen vrijwilligers die elkaar horen en zien, zien: Daar is misschien een probleem. 

Hierover moeten de welzijnsconsulent tippen en zeggen: "Ga daar eens een keer een kopje koffie drinken." En dan loopt het magnifiek hè. 

 

Of dat je de signalen in de winkel of waar je ook komt oppakt. Het is echt van belang, dat je dan kunt bellen en heel open een gesprek kunt aangaan. Gelukkig hebben we hier nog een leuke gemeenschap, om elkaar in ieder geval op dingen te kunnen wijzen. 

 

En wordt het te groot, maak er dan er wijkjes van. Dat is weer een stapje verder, en zover zijn we nog niet.

 

Dank u wel.

 

GRAAG GEDAAN!